Η Μάργκαρετ Σάλιντζερ είναι μια κόρη θυμωμένη με τον πατέρα της. Πολλές σελίδες αργότερα η διήγησή της γίνεται ένα ατέλειωτο ψυχογράφημα μιας νεαρής αμερικανίδας εφήβου και αργότερα μιας σοβαρά άρρωστης γυναίκας, η οποία πνίγεται από τη σχέση των γονιών της και από το διαζύγιό τους. Η μητέρα της θα συνάψει σχέσεις με νεαρότερους της ηλικίας της άνδρες και κολεγιόπαιδα, ενώ ο πατέρας της με νεαρότερες κοπέλες. Είναι ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ ένα τέρας; Οχι ακριβώς. Είναι ένας συγγραφέας που σιχαίνεται την κριτική γι' αυτό και δεν εκδίδει, ένας άνθρωπος κλεισμένος στον κόσμο του, ο οποίος απεχθάνεται τους απατεώνες.
Η Σάλιντζερ, που επί χρόνια δοκίμασε να λύσει τα προβλήματά της με την ψυχανάλυση, επιδίδεται με αυτό το βιβλίο σε δημόσια ψυχανάλυση. Συνθλιμμένη κάτω από το βάρος της διασημότητας του πατέρα της και από την απουσία του σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής της όταν για παράδειγμα υπέφερε από σκλήρυνση κατά πλάκας και σύνδρομο χρονίας κοπώσεως ή όταν ο πατέρας της την προέτρεψε να κάνει έκτρωση λέγοντάς της ότι δεν έχει τα οικονομικά μέσα να θρέψει το παιδί της καλεί τον αναγνώστη να πάρει θέση και να τον καταδικάσει.
Δεν πρόκειται όμως για μυθιστόρημα, για να συμπαθήσουμε ή να μισήσουμε τους ήρωες. Η Σάλιντζερ δεν θέλει να γράψει μια βιογραφία αλλά να περιγράψει μια παθολογία. Και το κάνει υιοθετώντας την ηθική της κλειδαρότρυπας. Το βιβλίο διανθίζεται με αποσπάσματα από το προσωπικό της ημερολόγιο και από ανεπίδοτα προς τον πατέρα της γράμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου