«Όχι», «Ναι» και το παιδί; Τρελαίνεται!

Τι κάνει ένα μικρό παιδί όταν η μαμά λέει «όχι» και ο μπαμπάς «ναι» ή το αντίθετο; Τι μαθαίνει για το σωστό και το λάθος, πώς τους αντιμετωπίζει, πόσο μπερδεύεται; Κάθε γονιός είναι φυσικό να έχει τις απόψεις του, αλλά είναι η ανατροφή του παιδιού αντικείμενο για διαξιφισμούς;

Τι μπορεί να συμβεί όταν οι γονείς είτε «δεν τα βρίσκουν» είτε ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο θέμα της ανατροφής και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών; Τις περισσότερες φορές, βέβαια, τα διπλά μηνύματα κρύβουν πολλά για την ίδια τη σχέση των γονιών. Ας δούμε τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις.

Ποιος σ’ αγαπάει πιο πολύ;

Παράδειγμα: Ένας πατέρας κάνει όλα τα χατίρια στις κόρες του, πράγμα που τον φέρνει συχνά σε σύγκρουση με τη σύζυγό του. Λέει ότι το κάνει επειδή στενοχωριέται που κλείνονται στο διαμέρισμα και δεν μπορούν να είναι έξω παίζοντας. Όμως το διαμέρισμα είναι κοντά στη θάλασσα και τα παιδιά είναι συχνά έξω παίζοντας! Τελικά προέκυψε ότι το παράπονο ήταν δικό του, γιατί η ζωή της πόλης τον «στριμώχνει», αλλά είναι αναγκασμένος να ζήσει εδώ. Έτσι η δική του δυσκολία να προσαρμοστεί τον έκανε εντελώς παραχωρητικό στα παιδιά, μαζί και με ένα σύμπλεγμα ενοχών που δεν μπορεί να τους προσφέρει τη δική του ωραία παιδική ηλικία.

Τι μπορεί να γίνει; Με τον ερχομό ενός παιδιού η ζωή των γονιών αναστατώνεται και θα πρέπει και οι ίδιοι να είναι έτοιμοι να περιοριστούν ατομικά, να θεσπίσουν όρια, να αντέξουν τις όποιες αντιδράσεις του παιδιού και βέβαια να μπορούν να αποσύρουν τις προβολές των δικών τους επιθυμιών από την καθημερινότητα και την επιθυμία του παιδιού τους. Επειδή όμως σπάνια οι διαφορετικές θέσεις των γονιών μένουν στα απλά και καθημερινά, τα παιδιά μπερδεύονται, δυσκολεύονται να καταλάβουν ποιο είναι το σωστό και το λάθος. Το παιδί δεν μπορεί ακόμα να κάνει σύνθετους συλλογισμούς, οφείλουν να το κάνουν οι ενήλικες για εκείνο και να του το μάθουν. Χρειάζεται και την αίσθηση ελευθερίας αλλά και το όριο, τη βοήθεια του γονέα να καταλάβει το ίδιο τι του αρέσει, να κάνει τη δική του σύνθεση. Τις περισσότερες φορές η παροχή άπλετης ελευθερίας είναι ένα ενήλικο άλλοθι, γιατί ο γονέας δεν μπορεί να παίξει σωστά το ρόλο του πατέρα ή της μητέρας.

Με ποιου το μέρος είσαι;

Παράδειγμα: Ο πατέρας ικανοποιεί όλα τα χατίρια των παιδιών του, τους αγοράζει ακριβά ρούχα και παιχνίδια και σκορπάει λεφτά φέρνοντας το σπιτικό σε οριακές καταστάσεις. Η μητέρα πάλι διστάζει να ικανοποιήσει και την πιο απλή τους επιθυμία και φαίνεται υπερβολικά σκληρή και σφιχτή προκειμένου να προστατεύσει τα οικονομικά της οικογένειας. Το παιδί καλείται να διαλέξει συμμαχία, σαν σε πόλεμο.

Τι μπορεί να γίνει; Πολύ συχνά τα διπλά μηνύματα των γονιών αντανακλούν παθογένειες της δικής τους σχέσης που αναδεικνύει το παιδί με την ύπαρξή του. Η συχνότερη παθογένεια είναι μια σχέση ανταγωνιστική μεταξύ των γονιών, που έχει τις ρίζες της στις δικές τους σχέσεις με τους γονείς τους. Με παρόμοιο τρόπο το ενήλικο παιδί-σύντροφος αναπαράγει αυτό που έμαθε ως οικογενειακό μοτίβο. Και θα πρέπει και το δικό του παιδί να διαλέξει πλευρά, κατά μία έννοια. Όταν το πρόβλημα είναι σημαντικό και προκαλεί μεγάλες εντάσεις στο ζευγάρι, κάτω από την επιφάνεια μπορούμε να ανιχνεύσουμε δύο ενήλικες που δεν σέβονται πραγματικά ο ένας τον άλλο, συνήθως ούτε και τον εαυτό τους. Η συνειδητή ή ασυνείδητη υποτίμηση του ανθρώπου με τον οποίο επιλέγει κανείς να περάσει τη ζωή του είναι βέβαιος παράγοντας συγκρούσεων και κακής ποιότητας σχέσεων. Η έλευση ενός παιδιού δυναμιτίζει την ήδη εύθραυστη δομή: «Εσύ τα ξέρεις όλα», «ποιος νομίζεις ότι είσαι;», «εγώ ξέρω τι είναι καλό για το παιδί» κι άλλα τέτοια «χαριτωμένα», πολύ συχνά παρουσία του παιδιού. Μια πρώτη ανάσα στο πρόβλημα θα ήταν να αναρωτηθεί κανείς για την ουσία της σχέσης: Γιατί διάλεξα να ζήσω με αυτό τον άνθρωπο, ποια ελλείμματα προσπαθεί να καλύψει, πώς μπορώ να το διορθώσω;

Ναι μεν, αλλά...

Παράδειγμα: Στο σπίτι πάντα οι γονείς λένε ότι έχουν λεφτά και δεν έχουν ανάγκη. Στο σούπερ μάρκετ όμως το παιδί έβλεπε τον πατέρα του να συγκρίνει τιμές, να ψάχνει για τα πιο φτηνά προϊόντα και τις προσφορές. Μεγαλώνοντας το παιδί έχει δυσκολίες στη διαχείριση των χρημάτων.

Τι μπορεί να γίνει; Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ίδιος ο γονέας είναι φορέας διπλών μηνυμάτων που μπλοκάρουν το παιδί και δεν ξέρει πώς να φερθεί. Αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές παιδιών συνήθως κρύβουν διχαστικές συμπεριφορές ενηλίκων. Βαρύτερο αλλά συνηθέστερο, το διπλό, σιωπηλό μήνυμα της αμφιβόλου στήριξης, κυρίως όταν το παιδί αποφασίζει να πάρει άλλο δρόμο από εκείνο που επιθυμεί ο γονιός ή και οι δύο γονείς. Όταν οι γονείς λένε «εγώ δεν ενδιαφέρομαι» ή «δεν με νοιάζει αν γίνεις επιστήμονας», και το επαναλαμβάνουν συνεχώς, είναι σαν να προσπαθούν έμμεσα να φτάσουν εκεί ακριβώς, σαν να το διαπραγματεύονται. Δείτε τον εαυτό σας, τι μηνύματα δίνετε στο παιδί σας; Έχετε ξεκαθαρισμένους στόχους στην προσωπική σας ζωή; Είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας αρχικά και με όλους τους άλλους και την οικογένειά σας;

Οι γονείς είναι παράδειγμα ζωής

Τα λόγια δεν πείθουν και μπερδεύουν όταν δεν συντονίζονται με το πώς ζούμε. Οι γονείς μπορεί να λένε κάτι στο παιδί, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αναφέρονται στα δικά τους θέματα, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν όσα τους συμβαίνουν, το αν και κατά πόσον αισθάνονται ασφαλείς και οι ίδιοι, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο στο λόγο τους απαξιώνουν ή δίνουν αξία σε διάφορα ζητήματα –από τις σχέσεις, τα χρήματα έως τα επαγγέλματα και τους ανθρώπους– είναι ένα έμμεσο μήνυμα. Ένα διπλό μήνυμα που συνεχίζει να μπερδεύει το παιδί μεγαλώνοντας, κάνοντάς το πιθανόν να μην είναι ποτέ εντάξει, να μην μπορεί να γίνει ανεξάρτητος και ώριμος ενήλικας, να φτιάξει το δικό του κόσμο.

Ας προσπαθήσουμε...

Ας αφήσουμε λοιπόν τη διγλωσσία για τον πολιτικό στίβο κι ας προσπαθήσουμε, με όποιον τρόπο μπορεί καθένας, να καθαρίσουμε το μυαλό μας και την ψυχή μας από αυτά που αρχικά μπερδεύουν και διαταράσσουν εμάς τους ίδιους, για να είμαστε σωστότεροι γονείς και να μη γινόμαστε οι ... «πολιτικοί» των παιδιών μας!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΓΓΑΝΑ, ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια

αλλά διαβάστε και 

www.sos-sygapa.eu

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

http://dikastis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_3934.html

και

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80&aid=365368&cid=122

και

http://www.xorisorianews.gr/%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CF%85%CE%B3/

και

http://www.sos-sygapa.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=163%3A2013-07-22-12-13-09&catid=11%3Aistories&Itemid=15&lang=el

ΚΤΛ.

ΚΤΛ

ΚΤΛ

Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΠΩς ΑΠΟΣΠΟΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Ο ΛΥΚΟΣ

(Ελένη Βεζύρογλου, συγγραφέας)

   Ο Μανώλης κλαίει. Χοντρά τρομαγμένα δάκρυα κυλούν στα μουτζουρωμένα του μάγουλα και λερώνουν το ριγέ γιακά του πουκαμίσου του μπαμπά του καθώς σφίγγει το μουτράκι του πάνω στο δυνατό αντρικό λαιμό. Τα νυχάκια του λερωμένα απ’ το χώμα όπου κυλιόταν πριν λίγα λεπτά, χώνονται στα μπράτσα του μπαμπά καθώς γαντζώνεται πάνω του απελπισμένα. Οι φωνές και τα ουρλιαχτά των τριών γυναικών που έχουν ορμήσει πάνω τους και προσπαθούν να τον αποσπάσουν απ’ την πατρική αγκαλιά, κομματιάζουν κάθε έννοια ασφάλειας που θα ’πρεπε κανονικά να νοιώθει μες στη ζεστασιά της. Στα τέσσερα μόλις χρόνια της ζωής του δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει και γιατί η μαμά και οι δυο ετεροθαλείς αδερφές του προσπαθούν να τον τραβήξουν ανάμεσα απ’ τα μπράτσα που εκείνος νοιώθει τόσο ευτυχισμένος όταν είναι τυλιγμένα γύρω του.

   Βρίσκονται σ’ εκείνο το μέρος που το λένε “δικαστήριο” κι έχει ακούσει τη μαμά να μιλάει πολλές φορές οργισμένη γι αυτό και δεν καταλαβαίνει το λόγο, το δικαστήριο  είναι ένα καλό μέρος, γιατί εκεί τουλάχιστον μπορεί να δει τον μπαμπά. Να, σήμερα, λίγο πριν ανέβουν τις σκάλες του κτιρίου, τον είχε δει να έρχεται κι εκείνος τον είχε φωνάξει ανοίγοντας την αγκαλιά του. Άφησε το χέρι της μαμάς κι έτρεξε γεμάτος λαχτάρα να χωθεί ανάμεσα στα ανοιχτά μπράτσα που τον καλούσαν. Η μεγάλη του αδελφή προσπάθησε να τον εμποδίσει. Όμως εκείνος πήγαινε σφαίρα με τα μικροσκοπικά του adidas. Πήδησε μέσα στο μεγάλο παρτέρι με τα λουλούδια κι έτρεχε γρήγορα ανάμεσά τους. Πίστεψε πως η αδελφή του δε θα μπορούσε να τον ακολουθήσει εκεί μέσα, βυθίζοντας τα τακούνια της στο χώμα. Έκανε λάθος. Εκείνη τον πρόφτασε και τον άρπαξε. Έπεσαν στο χώμα. Πάλεψε με μανία να της ξεφύγει. «Άσε με, άσε με, θέλω να πάω στο μπαμπά!» Πετάχτηκε όρθιος κι έτρεξε πάλι, ενώ εκείνη ήταν ακόμη πεσμένη. Η μαμά ούρλιαζε παρακινώντας τους αστυνομικούς να τον κυνηγήσουν κι ανέμιζε ένα χαρτί φωνάζοντας πως έχει την επιμέλεια. Ο Μανώλης δεν καταλάβαινε τι στο καλό σήμαινε αυτό κι ούτε τον ένοιαζε. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν ο μπαμπάς που τον έβλεπε να τρέχει προς το μέρος του. Τον έφτασε και γονάτισε για να ’ρθει στο ύψος του. Τον άρπαξε στην αγκαλιά του και τον σήκωσε ψηλά. Τον στριφογύρισε και τον έσφιξε πάνω του δυνατά. «Μανώλη μου! αγόρι μου!»

   «Μπαμπά!» Τα παιδικά δάκρυα μουσκεύουν το ριγέ πουκάμισο του πατέρα, που κυριολεκτικά κουρελιάζεται απ’ τη λυσσαλέα επίθεση των τριών γυναικών. Όμως εκείνος κρατά το παιδί σφιχτά και δεν έχει σκοπό να το αφήσει απ’ την αγκαλιά του. Έχει να το δει έξι μήνες. Ούτε κι εκείνο κατά πως φαίνεται σκοπεύει να τον αφήσει. Έχει τυλίξει με δύναμη τα ποδαράκια του γύρω απ’ τη μέση του κι έχει κυριολεκτικά γαντζωθεί με τα λερωμένα του νυχάκια στα πατρικά μπράτσα, που ’χουν γυμνωθεί καθώς κρέμονται τα σχισμένα μανίκια.

   Οι δυο αστυνομικοί πλησιάζουν, του ζητούν αυστηρά ν’ αφήσει κάτω το παιδί και προσπαθούν ν’ απομακρύνουν από πάνω του τις μαινόμενες γυναίκες. Εκείνες στέκονται γύρω τους ουρλιάζοντας κι ο Μανώλης αναρωτιέται τρομαγμένος γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Ρωτά κλαίγοντας τον πατέρα την ώρα που οι αστυνομικοί τον αποσπούν απ’ την αγκαλιά του κι ύστερα ρωτά σκούζοντας τη μητέρα του καθώς τον σέρνει από το χέρι. Δεν παίρνει απάντηση. Κατά πως φαίνεται, οι μεγάλοι δεν έχουν όλες τις απαντήσεις.

   «Τα τρία γουρουνάκια, μόνα τους στο σπίτι, άκουσαν τα χτυπήματα και στάθηκαν πίσω από την πόρτα…»

   Ο Μανώλης ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, ακούει τη μαμά να του διαβάζει το παραμύθι. Τα δάκρυα έχουν στεγνώσει πια στα μάτια του και μόνο μια διάχυτη θλίψη στο βλέμμα τους, αφήνει υπόνοιες πως δεν έχει ξεχάσει το πρωινό επεισόδιο έξω απ’ τα δικαστήρια.     

   «…Ο λύκος, είχε ζητήσει απ’ τα μυρμηγκάκια να του λειάνουν τη γλώσσα και να τη λεπτύνουν, για να μπορέσει να γίνει η φωνή του μαλακή και όμορφη όπως της μαμάς. “Σας παρακαλώ γουρουνάκια μου, ανοίξτε μου την πόρτα, είμαι η μαμά σας” προσπαθεί να τα ξεγελάσει. Κι εκείνα, κάνουν το λάθος και τον πιστεύουν. Δεν προλαβαίνουν όμως ν’ ανοίξουν την πόρτα κι ορμάει μέσα ο λύκος, μεγάααλος και κακός. Ανοίγει το στόμα με τα τεράααστια δόντια και κάνει τα γουρουνάκια, μια χαψιά».

   «Ααα μαμά! εγώ δε θ’ ανοίξω ποτέ στο λύκο!» ακούγεται η φωνή του Μανώλη κάτω απ’ την κουβέρτα που την έχει τραβήξει κι έχει σκεπάσει τρομαγμένος το κεφάλι του.            

   «Μα βέβαια, εσύ είσαι ένα έξυπνο παιδί…» Η μαμά σκύβει και τον φιλά  χαμογελώντας παράξενα. «…Είμαι σίγουρη πως δε θα το κάνεις… Καληνύχτα!»

   Βγαίνει σιγά απ’ το δωμάτιο ακροπατώντας κι ο Μανώλης μένει μόνος, κουκουλωμένος με την κουβέρτα του και την εικόνα του κακού λύκου να στοιχειώνει τα παιδικά του όνειρα.

   Ο πατέρας ρίχνει μια ματιά τριγύρω στην αυλή. Είναι σπαρμένη από τα υπολείμματα ενός κομματιασμένου βιολιού και της ξύλινης λουστραρισμένης θήκης του. Ό,τι απέμεινε, απ’ το δώρο γενεθλίων που είχε στείλει στο παιδί του πριν λίγες μέρες. Δρασκελά το διαλυμένο βιολί με τις ξεχαρβαλωμένες χορδές και παραμερίζει με την άκρη του παπουτσιού ένα απ’ τα σπασμένα “κλειδιά” του. Την πίκρα που φωλιάζει στην καρδιά του δεν την αφήνει να ξεχυθεί και να του δηλητηριάσει τη μέρα. Όχι σήμερα τουλάχιστον. Έχει έρθει αποφασισμένος να πάρει το Μανώλη μαζί του για το Σαββατοκύριακο, όπως έχει ορίσει το δικαστήριο. “Κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του μήνα”.

   Χθες που τηλεφώνησε στη γυναίκα του για να συνεννοηθεί μαζί της, εκείνη -πράγμα παράξενο- ούτε του ’κλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα κατά το συνήθειο της, ούτε του ούρλιαξε να μην τολμήσει να πατήσει το πόδι του στην αυλή. Αντίθετα, μ’ ένα παράξενο γέλιο του είπε… καλώς να ορίσει για να μαζέψει τα “σκουπίδια” του. Σκουπίδι το αυστριακό χειροποίητο βιολί; Σκύβει στενάζοντας και μαζεύει το σπασμένο δοξάρι. Τώρα καταλαβαίνει το λόγο που δεν τον εμπόδισε να έρθει. Σίγουρα για να θριαμβολογήσει για το θλιβερό της κατόρθωμα, σαν θα τον έβλεπε να κρατά το κομματιασμένο βιολί. Ίσως και να τον κοίταζε τώρα, πίσω από κάποια τραβηγμένη κουρτίνα, χαμογελώντας χαιρέκακα.

   Μαζεύει τα κομμάτια του βιολιού και τα βάζει στην άκρη. Αν δεν διορθώνεται, θα αγοράσει ένα καινούργιο. Τα κομμάτια της καρδιάς του όμως, που ’ναι σκόρπια εδώ έξω, σ’ αυτή την αυλή, και ματώνουν περιμένοντας ν’ αντικρύσουν ένα παιδικό προσωπάκι, πώς να τα μαζέψει; Καταπίνει το πικρό συναίσθημα κι αποφασιστικά προχωρά και χτυπά την πόρτα.

   «Μαμά! ο μπαμπάς!» Ο Μανώλης πετιέται πάνω κι η φωνή του είναι γεμάτη ελπίδα και προσδοκία. Τώρα μάλιστα θα το επιβεβαιώσει. Σέρνει αλαφιασμένος ένα σκαμνί πίσω απ’ την πόρτα, σκαρφαλώνει και κοιτά απ’ το ματάκι. Ακούγεται ενθουσιασμένος. «Ο μπαμπάς μαμά, δε στο είπα; ο μπαμπάς!» και γίνεται ανυπόμονος. «Άνοιξε μαμά! φέρε τα κλειδιά!»

   Εκείνη πλησιάζει νυχοπατώντας. «Σ…σ…σ… δεν είναι ο μπαμπάς, κατέβα από κει».

   «Ο μπαμπάς είναι, αφού τον βλέπω!» ανοίγει έκπληκτος τα μάτια ο Μανώλης.

   Η μαμά τον κατεβάζει απ’ το σκαμνί. «Δεν είναι ο μπαμπάς… είναι ο κακός λύκος. Φόρεσε μια μάσκα που μοιάζει με τον μπαμπά…»

-          Ααα!

-          Μανώλη! Είσαι μέσα παιδί μου; άνοιξε, είμαι ο μπαμπάς!»

   «Ο μπαμπάς! Ο μπαμπάς μου είναι! ακούω τη φωνή του!» στριγκλίζει τώρα ο Μανώλης. «Κάνεις λάθος μαμά, άνοιξέ του!»

-          Σ…σ…σ… Σώπα μη σ’ ακούσει, ο κακός λύκος είναι, έκανε τη φωνή του ίδια με του μπαμπά σου για να σε ξεγελάσει…

-          Μανώλη! ήρθα να σε πάρω αγόρι μου για το Σαββατοκύριακο. Άνοιξε την πόρτα!

   «Όχι, αυτή είναι η φωνή του μπαμπά μου, την ξέρω εγώ!» πεισμώνει ο Μανώλης και χτυπά με μανία τα πόδια στο πάτωμα.

   Τώρα και τα χτυπήματα στην πόρτα γίνονται πιο δυνατά κι επίμονα. «Ανοίξτε μου! Μανώλη! Είμαι ο μπαμπάς, ήρθα να σε πάρω!»

-          Βλέπεις; βλέπεις με πόση μανία χτυπά την πόρτα; κοντεύει να τη ρίξει. Έκανε τη φωνή του ολόιδια με του μπαμπά σου και βιάζεται να σε πάρει. Μια χαψιά θα σε κάνει.

   Την κοιτά σαστισμένος. «Μαμά… μοιάζει πολύ η φωνή με του μπαμπά… Αν είναι στ’ αλήθεια ο μπαμπάς;» Η σιγουριά του παιδιού φαίνεται να κλονίστηκε.

-          Δεν είναι ο μπαμπάς, εκείνος δε σε θυμάται ποτέ για να έρθει. Ο κακός λύκος είναι. Θέλει να σ’ αρπάξει.

   Ο Μανώλης ξεφεύγει της μάνας του κι ανεβαίνει πάλι στο σκαμνί. Κοιτάζει με προσοχή απ’ το μάτι της πόρτας.

-           Μανώλη! Άνοιξε παιδί μου, δεν μ’ ακούς; ήρθα να σε πάρω! Ανοίξτε μου, ανοίξτε μου!

   Ο τόνος του σπαραγμού στη φωνή δεν μπορεί ν’ αναγνωρισθεί και ν’ αξιολογηθεί από την ανώριμη παιδική συνείδηση. Η φωνούλα του Μανώλη ακούγεται τώρα σιγανή και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι φοβισμένη ή λυπημένη. «Πω! πω! Πόσο μοιάζει η μάσκα στον μπαμπά! ολόιδιος είναι… Κι η φωνή του λύκου… ίδια κι αυτή… ολόιδια με του μπαμπά!»

                                                         ΤΕΛΟΣ  

 http://www.ksipnistere.com/2014/02/blog-post_7885.html

 http://goneikisothta.blogspot.gr/2014/11/blog-post.html

Ετσι αποσπούσαν τα παιδιά μου από εμένα : Δέστε και θαυμάστε δικαιοσύνη που δεν τιμώρησε τους εγκληματίες:

 www.sos-sygapa.eu

ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ 

ΚΑΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟI: ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ, ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ, ΟΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ ΓΟΝΕΙΣ.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΩΜΑΛΟ ΤΡΟΠΟ?

 Ο ΛΥΚΟΣ

(Ελένη Βεζύρογλου, συγγραφέας)

   Ο Μανώλης κλαίει. Χοντρά τρομαγμένα δάκρυα κυλούν στα μουτζουρωμένα του μάγουλα και λερώνουν το ριγέ γιακά του πουκαμίσου του μπαμπά του καθώς σφίγγει το μουτράκι του πάνω στο δυνατό αντρικό λαιμό. Τα νυχάκια του λερωμένα απ’ το χώμα όπου κυλιόταν πριν λίγα λεπτά, χώνονται στα μπράτσα του μπαμπά καθώς γαντζώνεται πάνω του απελπισμένα. Οι φωνές και τα ουρλιαχτά των τριών γυναικών που έχουν ορμήσει πάνω τους και προσπαθούν να τον αποσπάσουν απ’ την πατρική αγκαλιά, κομματιάζουν κάθε έννοια ασφάλειας που θα ’πρεπε κανονικά να νοιώθει μες στη ζεστασιά της. Στα τέσσερα μόλις χρόνια της ζωής του δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει και γιατί η μαμά και οι δυο ετεροθαλείς αδερφές του προσπαθούν να τον τραβήξουν ανάμεσα απ’ τα μπράτσα που εκείνος νοιώθει τόσο ευτυχισμένος όταν είναι τυλιγμένα γύρω του.

   Βρίσκονται σ’ εκείνο το μέρος που το λένε “δικαστήριο” κι έχει ακούσει τη μαμά να μιλάει πολλές φορές οργισμένη γι αυτό και δεν καταλαβαίνει το λόγο, το δικαστήριο  είναι ένα καλό μέρος, γιατί εκεί τουλάχιστον μπορεί να δει τον μπαμπά. Να, σήμερα, λίγο πριν ανέβουν τις σκάλες του κτιρίου, τον είχε δει να έρχεται κι εκείνος τον είχε φωνάξει ανοίγοντας την αγκαλιά του. Άφησε το χέρι της μαμάς κι έτρεξε γεμάτος λαχτάρα να χωθεί ανάμεσα στα ανοιχτά μπράτσα που τον καλούσαν. Η μεγάλη του αδελφή προσπάθησε να τον εμποδίσει. Όμως εκείνος πήγαινε σφαίρα με τα μικροσκοπικά του adidas. Πήδησε μέσα στο μεγάλο παρτέρι με τα λουλούδια κι έτρεχε γρήγορα ανάμεσά τους. Πίστεψε πως η αδελφή του δε θα μπορούσε να τον ακολουθήσει εκεί μέσα, βυθίζοντας τα τακούνια της στο χώμα. Έκανε λάθος. Εκείνη τον πρόφτασε και τον άρπαξε. Έπεσαν στο χώμα. Πάλεψε με μανία να της ξεφύγει. «Άσε με, άσε με, θέλω να πάω στο μπαμπά!» Πετάχτηκε όρθιος κι έτρεξε πάλι, ενώ εκείνη ήταν ακόμη πεσμένη. Η μαμά ούρλιαζε παρακινώντας τους αστυνομικούς να τον κυνηγήσουν κι ανέμιζε ένα χαρτί φωνάζοντας πως έχει την επιμέλεια. Ο Μανώλης δεν καταλάβαινε τι στο καλό σήμαινε αυτό κι ούτε τον ένοιαζε. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν ο μπαμπάς που τον έβλεπε να τρέχει προς το μέρος του. Τον έφτασε και γονάτισε για να ’ρθει στο ύψος του. Τον άρπαξε στην αγκαλιά του και τον σήκωσε ψηλά. Τον στριφογύρισε και τον έσφιξε πάνω του δυνατά. «Μανώλη μου! αγόρι μου!»

   «Μπαμπά!» Τα παιδικά δάκρυα μουσκεύουν το ριγέ πουκάμισο του πατέρα, που κυριολεκτικά κουρελιάζεται απ’ τη λυσσαλέα επίθεση των τριών γυναικών. Όμως εκείνος κρατά το παιδί σφιχτά και δεν έχει σκοπό να το αφήσει απ’ την αγκαλιά του. Έχει να το δει έξι μήνες. Ούτε κι εκείνο κατά πως φαίνεται σκοπεύει να τον αφήσει. Έχει τυλίξει με δύναμη τα ποδαράκια του γύρω απ’ τη μέση του κι έχει κυριολεκτικά γαντζωθεί με τα λερωμένα του νυχάκια στα πατρικά μπράτσα, που ’χουν γυμνωθεί καθώς κρέμονται τα σχισμένα μανίκια.

   Οι δυο αστυνομικοί πλησιάζουν, του ζητούν αυστηρά ν’ αφήσει κάτω το παιδί και προσπαθούν ν’ απομακρύνουν από πάνω του τις μαινόμενες γυναίκες. Εκείνες στέκονται γύρω τους ουρλιάζοντας κι ο Μανώλης αναρωτιέται τρομαγμένος γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Ρωτά κλαίγοντας τον πατέρα την ώρα που οι αστυνομικοί τον αποσπούν απ’ την αγκαλιά του κι ύστερα ρωτά σκούζοντας τη μητέρα του καθώς τον σέρνει από το χέρι. Δεν παίρνει απάντηση. Κατά πως φαίνεται, οι μεγάλοι δεν έχουν όλες τις απαντήσεις.

   «Τα τρία γουρουνάκια, μόνα τους στο σπίτι, άκουσαν τα χτυπήματα και στάθηκαν πίσω από την πόρτα…»

   Ο Μανώλης ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, ακούει τη μαμά να του διαβάζει το παραμύθι. Τα δάκρυα έχουν στεγνώσει πια στα μάτια του και μόνο μια διάχυτη θλίψη στο βλέμμα τους, αφήνει υπόνοιες πως δεν έχει ξεχάσει το πρωινό επεισόδιο έξω απ’ τα δικαστήρια.     

   «…Ο λύκος, είχε ζητήσει απ’ τα μυρμηγκάκια να του λειάνουν τη γλώσσα και να τη λεπτύνουν, για να μπορέσει να γίνει η φωνή του μαλακή και όμορφη όπως της μαμάς. “Σας παρακαλώ γουρουνάκια μου, ανοίξτε μου την πόρτα, είμαι η μαμά σας” προσπαθεί να τα ξεγελάσει. Κι εκείνα, κάνουν το λάθος και τον πιστεύουν. Δεν προλαβαίνουν όμως ν’ ανοίξουν την πόρτα κι ορμάει μέσα ο λύκος, μεγάααλος και κακός. Ανοίγει το στόμα με τα τεράααστια δόντια και κάνει τα γουρουνάκια, μια χαψιά».

   «Ααα μαμά! εγώ δε θ’ ανοίξω ποτέ στο λύκο!» ακούγεται η φωνή του Μανώλη κάτω απ’ την κουβέρτα που την έχει τραβήξει κι έχει σκεπάσει τρομαγμένος το κεφάλι του.            

   «Μα βέβαια, εσύ είσαι ένα έξυπνο παιδί…» Η μαμά σκύβει και τον φιλά  χαμογελώντας παράξενα. «…Είμαι σίγουρη πως δε θα το κάνεις… Καληνύχτα!»

   Βγαίνει σιγά απ’ το δωμάτιο ακροπατώντας κι ο Μανώλης μένει μόνος, κουκουλωμένος με την κουβέρτα του και την εικόνα του κακού λύκου να στοιχειώνει τα παιδικά του όνειρα.

   Ο πατέρας ρίχνει μια ματιά τριγύρω στην αυλή. Είναι σπαρμένη από τα υπολείμματα ενός κομματιασμένου βιολιού και της ξύλινης λουστραρισμένης θήκης του. Ό,τι απέμεινε, απ’ το δώρο γενεθλίων που είχε στείλει στο παιδί του πριν λίγες μέρες. Δρασκελά το διαλυμένο βιολί με τις ξεχαρβαλωμένες χορδές και παραμερίζει με την άκρη του παπουτσιού ένα απ’ τα σπασμένα “κλειδιά” του. Την πίκρα που φωλιάζει στην καρδιά του δεν την αφήνει να ξεχυθεί και να του δηλητηριάσει τη μέρα. Όχι σήμερα τουλάχιστον. Έχει έρθει αποφασισμένος να πάρει το Μανώλη μαζί του για το Σαββατοκύριακο, όπως έχει ορίσει το δικαστήριο. “Κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του μήνα”.

   Χθες που τηλεφώνησε στη γυναίκα του για να συνεννοηθεί μαζί της, εκείνη -πράγμα παράξενο- ούτε του ’κλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα κατά το συνήθειο της, ούτε του ούρλιαξε να μην τολμήσει να πατήσει το πόδι του στην αυλή. Αντίθετα, μ’ ένα παράξενο γέλιο του είπε… καλώς να ορίσει για να μαζέψει τα “σκουπίδια” του. Σκουπίδι το αυστριακό χειροποίητο βιολί; Σκύβει στενάζοντας και μαζεύει το σπασμένο δοξάρι. Τώρα καταλαβαίνει το λόγο που δεν τον εμπόδισε να έρθει. Σίγουρα για να θριαμβολογήσει για το θλιβερό της κατόρθωμα, σαν θα τον έβλεπε να κρατά το κομματιασμένο βιολί. Ίσως και να τον κοίταζε τώρα, πίσω από κάποια τραβηγμένη κουρτίνα, χαμογελώντας χαιρέκακα.

   Μαζεύει τα κομμάτια του βιολιού και τα βάζει στην άκρη. Αν δεν διορθώνεται, θα αγοράσει ένα καινούργιο. Τα κομμάτια της καρδιάς του όμως, που ’ναι σκόρπια εδώ έξω, σ’ αυτή την αυλή, και ματώνουν περιμένοντας ν’ αντικρύσουν ένα παιδικό προσωπάκι, πώς να τα μαζέψει; Καταπίνει το πικρό συναίσθημα κι αποφασιστικά προχωρά και χτυπά την πόρτα.

   «Μαμά! ο μπαμπάς!» Ο Μανώλης πετιέται πάνω κι η φωνή του είναι γεμάτη ελπίδα και προσδοκία. Τώρα μάλιστα θα το επιβεβαιώσει. Σέρνει αλαφιασμένος ένα σκαμνί πίσω απ’ την πόρτα, σκαρφαλώνει και κοιτά απ’ το ματάκι. Ακούγεται ενθουσιασμένος. «Ο μπαμπάς μαμά, δε στο είπα; ο μπαμπάς!» και γίνεται ανυπόμονος. «Άνοιξε μαμά! φέρε τα κλειδιά!»

   Εκείνη πλησιάζει νυχοπατώντας. «Σ…σ…σ… δεν είναι ο μπαμπάς, κατέβα από κει».

   «Ο μπαμπάς είναι, αφού τον βλέπω!» ανοίγει έκπληκτος τα μάτια ο Μανώλης.

   Η μαμά τον κατεβάζει απ’ το σκαμνί. «Δεν είναι ο μπαμπάς… είναι ο κακός λύκος. Φόρεσε μια μάσκα που μοιάζει με τον μπαμπά…»

-          Ααα!

-          Μανώλη! Είσαι μέσα παιδί μου; άνοιξε, είμαι ο μπαμπάς!»

   «Ο μπαμπάς! Ο μπαμπάς μου είναι! ακούω τη φωνή του!» στριγκλίζει τώρα ο Μανώλης. «Κάνεις λάθος μαμά, άνοιξέ του!»

-          Σ…σ…σ… Σώπα μη σ’ ακούσει, ο κακός λύκος είναι, έκανε τη φωνή του ίδια με του μπαμπά σου για να σε ξεγελάσει…

-          Μανώλη! ήρθα να σε πάρω αγόρι μου για το Σαββατοκύριακο. Άνοιξε την πόρτα!

   «Όχι, αυτή είναι η φωνή του μπαμπά μου, την ξέρω εγώ!» πεισμώνει ο Μανώλης και χτυπά με μανία τα πόδια στο πάτωμα.

   Τώρα και τα χτυπήματα στην πόρτα γίνονται πιο δυνατά κι επίμονα. «Ανοίξτε μου! Μανώλη! Είμαι ο μπαμπάς, ήρθα να σε πάρω!»

-          Βλέπεις; βλέπεις με πόση μανία χτυπά την πόρτα; κοντεύει να τη ρίξει. Έκανε τη φωνή του ολόιδια με του μπαμπά σου και βιάζεται να σε πάρει. Μια χαψιά θα σε κάνει.

   Την κοιτά σαστισμένος. «Μαμά… μοιάζει πολύ η φωνή με του μπαμπά… Αν είναι στ’ αλήθεια ο μπαμπάς;» Η σιγουριά του παιδιού φαίνεται να κλονίστηκε.

-          Δεν είναι ο μπαμπάς, εκείνος δε σε θυμάται ποτέ για να έρθει. Ο κακός λύκος είναι. Θέλει να σ’ αρπάξει.

   Ο Μανώλης ξεφεύγει της μάνας του κι ανεβαίνει πάλι στο σκαμνί. Κοιτάζει με προσοχή απ’ το μάτι της πόρτας.

-           Μανώλη! Άνοιξε παιδί μου, δεν μ’ ακούς; ήρθα να σε πάρω! Ανοίξτε μου, ανοίξτε μου!

   Ο τόνος του σπαραγμού στη φωνή δεν μπορεί ν’ αναγνωρισθεί και ν’ αξιολογηθεί από την ανώριμη παιδική συνείδηση. Η φωνούλα του Μανώλη ακούγεται τώρα σιγανή και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι φοβισμένη ή λυπημένη. «Πω! πω! Πόσο μοιάζει η μάσκα στον μπαμπά! ολόιδιος είναι… Κι η φωνή του λύκου… ίδια κι αυτή… ολόιδια με του μπαμπά!»

                                                         ΤΕΛΟΣ  

 http://www.ksipnistere.com/2014/02/blog-post_7885.html

 http://goneikisothta.blogspot.gr/2014/11/blog-post.html

Ετσι αποσπούσαν τα παιδιά μου από εμένα : Δέστε και θαυμάστε δικαιοσύνη που δεν τιμώρησε τους εγκληματίες:

 www.sos-sygapa.eu

ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ 

ΚΑΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟI: ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ, ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ, ΟΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ ΓΟΝΕΙΣ.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΩΜΑΛΟ ΤΡΟΠΟ?

Ο Θόδωρος Ορδουμποζάνης από την Αλεξανδρούπολη

Ο Θόδωρος Ορδουμποζάνης είναι από τους πιο παλαιούς Αλεξανδρουπολίτες και από πάντα ενδιαφερόταν για το καλό της πόλης του.

Ασχολήθηκε και ασχολείται ακόμα με τα άκρως κοινωνικά και ποτιστικά δρώμενα πάντα προς το συμφέρον της Αλεξανδρούπολης: Προσκοπισμό, Περιβάλλον, Ανάπτυξη, Πολιτισμό (Μουσείο, κτλ). Συντέλεσε στην πρόοδο και προβολή της πόλης και στη σταθερότητα.

Πάντα με το χαμόγελο και πρόθυμος στη συνεργασία. 

Τελείωσε τη νομική σχολή και τώρα είναι συνταξιούχος υπάλληλος-στέλεχος του πρωτοδικείου Αλεξανδρούπολης.

Είναι συγγραφέας και διατηρεί τα παρακάτω ιστολόγια - sites
https://www.facebook.com/profile.php?id=100004309150630&notif_t=friend_confirmed
http://ordoumpozanis.blogspot.gr/
www.sos-sygapa.eu

To SAP ή PAS είναι το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης Αλλοτρίωσης 25 April Απριλίου

Δημιουργείται από τον γονέα που έχει την επιμέλεια παιδιού με συκοφαντική δυσφήμιση κατά του άλλου, με πλύση εγκεφάλου, με προγραμματισμό και πολλά δικαστήρια διατροφής ή παρεμπόδισης επικοινωνίας. Κάθε χρόνο, το υπενθυμίζουμε με την Παγκόσμια Ημέρα Αποξένωσης, 25 Απριλίου.

Φέτος, θα πραγματοποιηθεί μουσική εκδήλωση, στην Αθήνα, στο Παρκο Φλοίσβου Παλαιού Φαλήρου, από τις 6μμ, κάτω στη θάλασσα, στο στέκι του μπαμπά Αλέξη Δεσποινίδη.

Στην Εγκυκλοπαίδεια:

Ο καθηγητής Δρ Νίκος Σπιτάλας, έβαλε τον όρο αυτό στην Ελλάδα και προκάλεσε-οργάνωσε Διεθνή Συνέδρια, ως ιδρυτής του κινήματος των διαζευγμένων. www.sos-sygapa.eu

Επικοινωνία: sygapa.sygapa@gmail.com 6946273938

ALERTA a los Padres: CUIDADO con sus hijos ante los órganos de justicia…

En esta época, en algunos Juzgados y Tribunales de Familia de determinados países, decir y defender con firmeza la verdad completa, tener razón y obrar bien es muy peligroso: Se les puede venir encima el aparato del Estado (por Dios: ¡como si el Estado fuera un buen Padre de Familia!), y podrán ser difamados y perseguidos de mil formas. 

...Δείτε περισσότερα

Από το ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu

https://www.youtube.com/watch?v=G-x3il4CbOE&feature=Responses&parent_video=4WPaE8s2Occ&index=0&playnext=1&playnext_from=RL

Διαζευγμένοι ....... 79 χρονοι στα ........... μαχαίρια

Άγριο φονικό στον Έβρο

Χθες (28-2-2014) το πρωί, στην Αβδέλλα Έβρου, ένας 79χρονος ημεδαπός, ευρισκόμενος στην αυλή του σπιτιού της 73χρονης εν διαστάσει ημεδαπής συζύγου του, μετά από διαπληκτισμό που είχε μαζί της, την τραυμάτισε θανάσιμα, χτυπώντας την στο κεφάλι και στον αυχένα, με ξύλινο μπαστούνι και μαχαίρι αντίστοιχα.

Στη συνέχεια, ο 79χρονος, στον ίδιο χώρο, αυτοτραυματίσθηκε με μαχαίρι, στα χέρια και την κοιλιακή χώρα.

Τον τόπο του περιστατικού ερεύνησε αρμόδιο εγκληματολογικό συνεργείο.

Ο δράστης μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, όπου και νοσηλεύεται φρουρούμενος.

Κατασχέθηκαν ένα (1) ξύλινο μπαστούνι και ένα (1) μαχαίρι, συνολικού μήκους 28 εκατοστών.

Προανάκριση ενεργεί το Τμήμα Ασφάλειας Διδυμοτείχου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ορεστιάδας.

Οι μαθητές προμηθεύονταν ναρκωτικά από τον δάσκαλο

Στην σύλληψη ενός 47χρόνου δασκάλου μουσικής προχώρησαν το πρωί της Δευτέρας οι άνδρες της Δίωξης Ναρκωτικών...
Αλεξανδρούπολης για κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Faros24.gr, στο στούντιο μουσικής που διέθετε στην πρωτεύουσα του Έβρου βρέθηκαν μέσα σε σάκο 6,3 γρ. χασίς και 9,5 απαγορευμένα χάπια. Στην έρευνα που ακολούθησε στο σπίτι του βρέθηκαν ακόμη 9 χάπια.
Οι Αστυνομικοί της Δίωξης έφθασαν στον 47χρόνο μουσικό, όταν το βράδυ του Σαββάτου έπιασαν τρεις νεαρούς να έχουν στην κατοχή τους 5,6 γρ. χασίς. Ένας εκ των συλληφθέντων ομολόγησε από πού προμηθεύθηκε τα ναρκωτικά και υπέδειξε τον 47χρόνο από τον οποίο παρακολουθούσε μαθήματα κιθάρας. Μάλιστα υποστήριξε πως πρόσφατα του έδωσε να καπνίσει και τσιγάρο με χασίς.
Το πρωί της Δευτέρας οι Αστυνομικοί έκαναν έλεγχο με την συνδρομή του σκύλου ανιχνευτή στο στούντιο που διέθετε και βρήκαν την ποσότητα ναρκωτικών (ινδική κάνναβη και χάπια). Τον συνέλαβαν και θα οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη με την κατηγορία της διακίνησης και κατοχής ναρκωτικών.
Η είδηση όπως ήταν αναμενόμενο δημιούργησε αναστάτωση στην κοινωνία της Αλεξανδρούπολης. 

Τα αποτελέσματα της έλλειψης του πατέρα και εποπτείας www.sos-sygapa.eu

Νέα αυτοκτονία παιδιού διαζυγίου

Συγκλονίζει το πανελλήνιο η αυτοκτονία 13χρονης στη Νάουσα

Συντάραξε το πανελλήνιο η είδηση του τραγικού θανάτου 13χρονου κοριτσιού στην αποθήκη του σπιτιού του το απόγευμα του Σαββάτου στην Επισκοπή της Νάουσας.

Η 13χρονη η οποία είχε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα βρέθηκε κρεμασμένη και παρά την έλευση ασθενοφόρου και της αστυνομίας , ήταν ήδη πολύ αργά.
Ο τραγικός θάνατος της βύθισε στο πένθος τους κατοίκους της Επισκοπής, οι οποίοι ακόμη είναι σε κατάσταση σοκ από το συμβάν.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες η 13χρονη προερχόταν από διαζευγμένους γονείς( ο πατέρας της είχε πεθάνει), ζούσε με την κατάκοιτη γιαγιά της και την φρόντιζε μια θεία της. Το απόγευμα του Σαββάτου βρέθηκε κρεμασμένη στην αποθήκη του σπιτιού της, με μια αυτοσχέδια κρεμάλα από λουρί σκύλου.

Η αστυνομία ερευνά με λεπτομέρεια την υπόθεση για τα ακριβή αίτια του θανάτου και στη συνέχεια θα προβεί (θέλουμε να πιστεύουμε) και σε επίσημη ανακοίνωση.
http://naousanews.gr

http://zeidoron.blogspot.gr/2013/11/13.html
wikipedia για αυτοκτονίες στην Ελλάδα:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Νέες ιστορίες βασανισμένων ανθρώπων, 17-19 Σεπτεμβρίου 2013

1) Καλησπέρα ! Ονομάζομαι  Α.  Τ. και ειμαι πατέρας 2 παιδιών 7 και 3. Ειμαι 7 χρονια παντρεμένος . Ειμαι 33 ετών και η γυναικα μου 40.το βασικότερο πρόβλημα (εκτός της ηλικίας ) ειναι πως δεν ελέγχει τα νεύρα της .σε κάθε τι που δεν της αρέσει πάνω μου φωνάζει δυνατά με αποτέλεσμα τα παιδια να κλαίνε βγαίνει στο μπαλκόνι και πετάει πράγματα ανοίγει την πόρτα να μας ακούσουν όλοι πετάει ρούχα μου έξω απο το Σπιτί !! Και το ποιο σοβαρό ειναι πως περνει το τηλέφωνο στα χέρια της απειλή πως θα γρατζουνιστει μονη και θα πάρει τηλ την αστυνομία να μου κανει ασφαλιστικά μέτρα να μην ξαναδώ τα παιδια μου που τόσο αγαπώ ! Απειλή πως θα τους κανει πλύση εγκεφάλου και δεν θα θέλουν να με δουν και ολα αυτά μπροστά τους με συνέπεια εγω να μην μιλάω γιατί δεν θέλω να τα πληγωσω άλλο και αυτη να το εκμετάλλευεται !! Ανησυχώ για την ψυχολογία των παιδιών στο μέλλον !! Και αν έπρεπε να εχω χωρίσει νωρίτερα .ευχαριστω εχω να πω πολλα ακόμα  ρωτήστε με ότι θέλετε 
2) μιλησαμε σημερα το μεσημερι...ονομαζομαι Μ. Μ. και κατοικω στον Πειραια.η ιστορια εχει ως εξης: Προ τριετιας αρχισανε διαφορα προβληματα με την πρωην συζηγο.εκδιωχθικα τρεις φορες απο το σπιτι και τις τρεις μετα απο δικη μου θεληση γυρναγα μετα απο δικη της απαιτηση...καποια στιγμη διαπιστωσα τριτο ατομο στην σχεση μας και αποφασισα την τεταρτη και τελευταια να αποχωρησω οριστικα απο την κατοικια μας στην καλαματα και να επιστρεψω στο πατρικο μου στον πειραια ξεκινωντας μια ζωη απο την αρχη...για λιγο διαστημα που εμενα μονος ολα καλα...καποια στιγμη γνωρισα οπως ειναι φυσιολογικο μια καινουργια κοπελα.απο την στιγμη που εμαθε η πρωην για την υπαρξη της αρχισανε ολα....χυδαιολογιες,απειλες,και γενικα μια αρρωστη κατασταση που σκοπος ηταν να μου δημιουργησει προβλημα στην σχεση μου.να μην σας κουραζω αλλο το καλοκαιρι που περασε αποφασισαμε να λυσουμε τον γαμο μας κοινη συνεναιση.εκεινη με απειλουσε οτι δεν θα ξαναδω το παιδι και οτι θα το βλεπω μονο στην καλαματα.στον πειραια μου απογορευε να τον παιρνω.μετα απο παρακαλια καταφερα να τον παρω 10 μερες τον ιουλιο και 10 τον αυγουστο.ολες αυτες τισ μερες ομως ειχα μεγαλη πιεση συνεχη ελεγχο αμετρητα τηλεφωνα το τι κανω και που ειμαι...το παιδι δυσανασχετουσε με ολο αυτο.μαλιστα την δευτερη φορα τον αυγουστο εφ οσον ειχαμε συμφωνησει σε 10 μερες εκεινη στην βδομαδα επανω απαιτουσε με υβρεις και απειλες οτι θα ψευδομαρτηρισει με μαρτυρες οτι απηγαγα το παιδι μας.αναγκαστικα να παω στο τοπικο τμημα της περιοχης που βρισκομουν με τον γιο μου για διακοπες να αναφερω την παρουσια μου για καλο και για κακο.εχθες παλι μου ειπε οτι δεν κατεθεσε τα απαραιτητα χαρτια που ζητησε ο δικηγορος της και τα χρηματα που εδωσα τα ξοδεψε.επισης μου ειπε οτι θα με κανει να δουλευω για αυτην και σκοπος της να μην μπορω να βλεπω το παιδι στον τοπο της κατοικιας μου και παρα μονο καλαματα.η γυναικα ειναι αρρωστη ψυχολογικα μετα απο μια επιλοχιο που περασε μετα την γεννηση του μικρου.ποτε δεν ρωτησε πως περναει το παιδι μαζι μου παρα μονο αν ειναι μαζι μας η μελλουσα γυναικα μου πλεον.εγω θελω να μπορω να βλεπω το παιδι χωρις δυσκολιες και να λαβουν υπ οψην την αποσταση που μας χωριζει.δεν μπορει να βλεπει και την υπολοιπη του οικογενεια μια φορα στους 4 μηνες και να ανγκαζομαι να μπαινω σε παρα πολλα εξοδα με πενυχρο μισθο για τα ταξιδια και την διαμονη μου στην καλαματα.θελω τα νομιμα σε οτι αφορα την παρουσια μου και τιποτα αλλο.ΘΕΛΩ  ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΣΟ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ.σας ευχαριστω και αναμενω σε απαντηση σας.
3) kirie spitala milisame apo to tilefono prin ligo kai sas grafo kai apo edo to provlimamou.exo pari diazigio me apofasi tou monomeres dikastiriou trikalon exi pari ayti tin epimelia ton 2 pedion mou kai emine sto spiti to opio exoume agorasi mazi kai eine sta simvolea 50-50 .edina diatrofi apo to 2009 pou parthike i apofasi mexri telos tou 2001 sinoliko poso 550 eyro 300=250 me minieo isodima 1600 eyro ton mina apo tote enantiose ta pedia mou enantion mou me apotelesma na ta kani etsi oste na min me theloune gia patera me diafores dikestis dikiologies pseftikes .apo lithika apo tin doulia mou kai mesa sto mnimonio ayto pou irthe kai alakse olimas tin zoi mas epiasa pali doulia me 700 eyro ton mina kathara peripou 650 -700 vgeni imiromisthios 26eyro tin imera me kirgiakes kai fisika den morousa na plirono ta 550 eyro ton mina edina oti mporousa den evgena allo pera diladi.ipologiste se ayto kai to 50 tis ekato tou spitiou mou pou tin parixa gia ta pedia mou xoris kamia amivi enoo enikio na zitiso .pire ta pedia mou kai efige germania pleon edo kai 12 meres kai tora zitai diatrofi.rotao ego esas me 700 eyro peripou kai ena danio pou exo gia 2 xronia akoma 286 eyro ti diatrofi tha evgaze to dikastirio gia mena an ginotane simera i diki i ti tha vgali an gnorizete fisika kai ti mporo na kano ego kai gia tin diatrofi kai gia to oti efige germania xoris tin singatathesi mou fisika.o dikigoros mou ipe oti tha tin kani astiki minisi an katalava kala kai oti apogoreyete na vgi ektos elados xoris tin diki mou sinkatathesi mou.kai etsi eine mou ipe zitao kai edo tin gnomi sas an eine etsi fisika.kai ti na kano kai gia ta dio themeta mou eyxaristo poly perimeno nea sas dimitris an den to sikono eime stin doulia kai fisika tha apantiso piso.
4) ΚΥΡΙΕ ΣΠΙΤΑΛΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
ΕΧΩ ΧΩΡΙΣΕΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ 
ΕΥΘΥΜΙΑ 9 ΕΤΩΝ,ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ 6 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ 4 ΕΤΩΝ
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΩΡΙΣΜΟ ΕΓΙΝΕ 
ΜΑΡΤΥΡΙΟ.
Η ΠΡΩΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Ι ΑΥΤΟ 
ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ 
ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ(ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΑΙΣΕΣΗ ΔΙΑΖΥΓΙΟ) Η ΔΙΚΗΓΟΡΟς 
ΜΟΥ ΜΕ ΕΘΑΨΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ,ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ 
ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑΣ 
ΔΥΣΤΙΧΙΣΜΕΝΟς ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ 
ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ 
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
Η ΠΡΩΗΝ ΜΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΒΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕΙ ΑΠΕΙΡΕΣ 
ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΣΟ 
ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΛΙ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ 
ΜΥΝΗΣΗ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ. 
ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣΑΜΕ(ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΔΩ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟ 
ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ) ΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΤΟΣΟ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΕΗΛ ΜΟΥ(ΙΝΤΕΡΝΕΤ) ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΛΑΣΙΚΟ
ΤΡΟΠΟ.ΗΞΕΡΕ ΠΟΤΕ ΕΛΕΙΠΑ,ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑ,ΠΩΣ ΠΗΓΑΙΝΑ κλπ
ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΠΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ,ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΠΟΥ
ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΔΕΝ ΙΣΧΥΣΕ ΠΟΤΕ,ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
ΤΑ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΜΕΝΑΝ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Ν3 
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟ  ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ 2 ΣΚ  ΝΑ
ΜΗΝ ΕΧΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ή ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ 
ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ,ΔΟΥΛΕΙΑ,ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ Κ.Α.
ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ 
ΠΑΣΧΑ ,ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ Π.Χ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ 
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ 
ΤΗΝ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ,ΔΗΛ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ 
ΛΕΙΠΩ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ.
ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΗΣΦΗΜΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ 
ΜΟΥ,ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΚΑΙ ΔΙΕΔΙΔΕ 
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΤΙΧΕΙΑ ΜΕ ΑΣΧΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ 
ΖΩΗ.ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΥΡΟ ΥΠΕΡ 
ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ(ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ 
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕΤΑ ΤΗ 
ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ).ΕΓΩ ΑΠΟ 
ΠΑΝΤΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ 
ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΩ ΕΠΑΦΕΣ 
π.χ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ 
ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕ ΤΑΡΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ 
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΕΓΓΑΜΟ ΒΙΟ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ 
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΡΕΛΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ 
ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΤΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΧΕΡΙ 
ΚΑΙ ΕΝΝΟΗΤΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΖΕΙ ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ.ΝΑ 
ΦΕΡΝΕΙ ΑΠΡΟΗΔΟΠΟΙΗΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ,ΝΑ; ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΠΟΤΕ
ΗΘΕΛΕ ΤΗΛ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ  Η ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ 
ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΒΓΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ 
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΛΑΝ.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΡΑΝΤΑΧΤΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ 
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΣΤΗ ΜΥΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΜΑΣ 
ΠΕΡΑΣΕ Η ΜΙΚΡΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ 3 ΕΤΩΝ ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΩ ΗΤΑΝ 
ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΣΕ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ.ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΕΓΙΝΕ
ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.ΜΙΑ ΩΡΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΝΕΙ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ 
(ΓΙΟΣ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΕΝΩ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η 
ΝΙΚΗ ΧΤΥΠΗΣΕ,ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΟΤΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ  ΣΤΟ 
ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥ.ΣΤΙΣ ΔΥΟΜΙΣΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ 
ΠΕΙ ΟΤΙ Η ΜΙΚΡΗ ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ 
ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΧΕΡΙ.ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ 
ΠΗΡΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑΝ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ 
ΤΗΣ ΠΑΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ.ΤΑΡΑΧΤΗΚΑ,ΦΩΝΑΖΑ ΕΦΥΓΑ ΠΗΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΗΓΑΜΕ  ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟ 
ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ.ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΗΚΕ 
ΤΟ ΠΡΩΙ,ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 24 
ΩΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ 
ΤΗΣ,ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΟΝΟ ΑΦΡΑΓΚΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΩ 
ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟ,ΚΑΜΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ,ΟΛΟΙ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ 
ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΧΕ ΔΟΥΛΕΙΑ.
ΤΟ ΣΚ ΠΟΥ ΕΡΧΟΤΑΝ(ΒΓΗΚΑΜΕ ΠΕΜΠΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ 
ΗΤΑΝ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ  (ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΚ ΘΑ
ΕΛΕΙΠΑΝ ΕΚΔΡΟΜΗ) ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ ΝΑ ΑΛΑΓΟΥΜΕ ΣΚ ΜΙΑΣ ΚΑΙ 
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟ,ΕΙΠΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΟΧΙ,ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΝΑ ΠΙΕΣΕΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ 
ΒΡΕΘΗΚΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟ ΝΑ
ΜΗΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.
ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ 
ΑΥΤΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥ ΕΣΚΙΣΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΗΓΕ 
ΓΙΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΑ.ΜΕΣΑ ΓΕΝΑΡΗ 
ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΚΕΙΝΟ Η ΜΕΓΑΛΗ 
ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΧΤΥΠΗΣΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ 
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ.ΜΕ ΤΗΝ  ΕΥΘΥΜΙΑ ΤΟ ΕΙΔΑ 
ΚΑΤΑ ΤΥΧΗ ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ ΣΑΝ ΔΩΡΟ 
ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑΜΟΥ ΕΚΑΝΕ
ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΤΗΛ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟ ΟΤΙ ΕΓΩ 
ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΧΤΗΠΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΧΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ
ΚΑΙ ΕΒΡΙΖΕ.
ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΥΛΟ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΟ ΣΤΟ ΔΙΚΟ
ΜΟΥ ΓΑΜΟ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΦΥΛΟ ΗΜΟΥΝΑ ΕΓΩ ΟΣΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ 
ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ.ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΚΑΙ 
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ,ΔΕΝ 
ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ,ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ 
ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ 
ΑΘΛΙΑ.
ΝΑ ΕΧΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΝΑ ΑΙΣΘΗΜΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ
ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ Η ΠΡΩΗΝ ΜΟΥ ΩΣ ΤΟ ΘΥΜΑ
Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΜΕ ΤΗ 
ΜΥΝΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ
 ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΘΗΚΕ 
ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ 
ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ 
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΑΣΑΡΙΑ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Η ΙΔΙΑ ΚΙ ΑΛΛΑ 
ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ.ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ.ΚΑΙ 
ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟ 
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ,ΠΗΓΕ ΠΡΩΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΒΛΑΒΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΥ
ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ Η ΙΔΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ 
ΟΤΙ ΤΗ ΧΤΥΠΟΥΣΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ 
ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΑΠΟ 
ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΝΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΣΤΟ 
ΝΟΣΟΣΚΟΜΕΙΟ,ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΖΑΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΕΙ 
Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ.ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ,ΟΙ 
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΕ 
ΣΤΟ ΝΟΣΟΣΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΡΙΟ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΣΕ 
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 48 ΩΡΕΣ ΒΓΗΚΕ,ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΜΥΝΗΣΗ 
ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ.
ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΕΙΧΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΩΣ 
ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΟΤΑΝ ΘΕΩΡΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΒΑΡΥΤΑΤΑ 
ΟΤΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΩ.ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΗΣ ΔΕΝ 
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΕΓΩ  Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΣΤΟ 
ΝΟΝΟΚΟΜΕΙΟ ΠΗΡΑ ΤΗΛ ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ 
Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ,ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ 
ΚΑΛΑ,ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΝΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΕΠΕΙΔΗ 
ΙΣΧΥΡΙΖΟΤΑΝ ΖΑΛΑΔΑ.ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΤΗΛ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ 
ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΗ 
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΛΕΕΙ ΨΕΜΜΑΤΑΝ ΣΤΗ ΜΥΝΗΣΗ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΕΝΑ 
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ  ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ 
ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΑ ΧΑΡΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ,ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΗ ΟΠΩΣ 
ΕΙΠΑ ΖΗΤΟΥΣΕ ΜΟΝΙΜΩΣ ΤΕΤΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΥΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ 
ΕΚΑΝΑ,ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΣ 
ΤΟ ΖΗΤΗΣΑ(Η ΠΡΩΤΗ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΥΗΣ ΝΙΚΗΣ) 
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΑΣΧΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΣΠΙΝΙΑΡΕ ΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ,ΠΕΤΑΧΤΗΚΑΝ ΠΕΤΡΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΗΓΑΝ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ 
ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ.ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΣΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ
ΘΥΜΩΣΩ ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΠΑΞΙΩΣΣΕΙ 
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ.
ΑΝ ΕΙΧΕ ΔΕΧΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΙΔΙΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟΤΑΝ 
ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ,ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΟΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 
ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ,ΕΝΩ ΕΓΩ 
Ο ΙΔΙΟΣ ΤΗΣ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΟΤΙ ΔΕΝ 
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΗΓΑ;ΙΝΕΙ ΕΚΕΙ.ΠΑΛΙ ΜΕ ΑΠΑΞΙΩΝΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΘΑ 
ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ 
ΚΑΝΩ.ΟΤΑΝ ΕΦΕΡΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΟ 
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ (ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΙΧΕ ΑΥΤΗ)  ΑΝΤΙ ΝΑ
ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ 
ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΦΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΕΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΣΤΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ,ΔΕΝ ΑΦΗΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΛΛΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΚΙ 
ΕΚΕΙΝΗ ΜΕΣΑ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΠΑΝΩ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ  ΦΑΣΑΡΙΕΣ,ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΓΙ 
ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ.
ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΕΚΑ ΗΜΕΡΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 
ΤΑ ΕΙΧΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙς ΜΟΥ.ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΙΠΕ ΘΑ ΠΑΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 
ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ,ΠΗΡΕ ΤΑ 
ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΗΜΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΚΙ ΕΓΩ 
ΓΙ ΑΥΤΟ,ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΣΤΕΚΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ 
ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ,Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ
ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑ ΤΗΣ ΤΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΕΙΣ 
ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΨΕΜΜΑΤΑ,ΤΩΡΑ ΟΛΟ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙ,ΕΧΕΙ
ΠΟΛΛΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ.ΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ 
ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΠΟΥ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΛΛΙΩΣ
ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ.
ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ,ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ
ΑΕΡΑ,Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ 
ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ
ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΩ.ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ.
 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
Κ. Κ.
5) καλησπέρα, ονομάζομαι Α. μιλήσαμε πριν 

σας παραθέτω το χρονικό των συμβάντων:

2002 γνωριμία ζευγαριού μέσω φίλων (Β. και Κ.)

η Κ. έχει 2 αδελφούς τον Α. και τον Φ.

2006 σεπτέμβριος: γάμος και μένουν στο σπίτι της Κ. με γείτονες τον Φ (αδελφός της Κ)

2009 οκτώβριος: γέννηση του παιδιού τους (Μ) και θάνατος πατέρα Β

το 2009 Μάρτιο μένει η Κ άνεργη. Έκτοτε φροντίζει για τα πάντα ο Β.

Κατά τη διάρκεια των ετών αυτών υπήρχαν προβλήματα στο ζευγάρι και καβγάδες κυρίως όμως για τους συγγενείς της Κ, διότι ο πατέρας της πίνει και υπάρχουν μάρτυρες για αυτό και για αυτό ο Β δεν ήθελε να πηγαίνει η Κ με το παιδί.Και για τον Φώτη ο οποίος δεν είχε τρόπους, του μίλαγε ο Β και δεν του απαντούσε ή του γύρναγε την πλάτη κ.α.  όποτε της τα έλεγε η Κ απαντούσε  "εε έτσι είναι" . 

Εδώ πρέπει να σας πω ότι ο Β έχει επιδείξει πολύ καλή συμπεριφορά απέναντι όλων και κυρίως του Φ και θα σας πω 2 περιστατικά, όταν μια φορά έπαθε κολικό ο Φ τηλεφώνησε στον αδερφό του τον Α για να τον πάει στο νοσοκομείο, και εφόσον εκείνος δεν μπορούσε τηλεφώνησε στον Β -ακόμα δεν είχαν παντρευτεί με την Κ- και έτρεξε ο Β παρόλο που ήταν πολύ μακριά και τον πήγε στο νοσοκομείο. 

2ο περιστατικό ο Φ έχει κλειστοφοβία και μια φορά έμεινε στο ασανσερ και τον έπιασε κρίση πανικού. Ο μόνος που τον βοήθησε ήταν ο Β και τον απεγκλώβισε. 

Αναφορικά με τον 2ο αδελφό τον Α; με τον Β έχουν πολύ καλές σχέσεις και ο ίδιος ομολογει πολλές φορές ότι ο Φ δεν είναι σωστός. 

αυτός εδώ και 1 χρόνο περίπου ζητά χρήματα απο τον Β γιατί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά και ο Β του έχει δώσει 5.000 στο σύνολο. Παρόλο που η κατάσταση με την Κ δεν είναι καλή. 

Τώρα, για να γυρίσω λίγο στο ζευγάρι, η Κατερίνα έχει χτυπήσει το Β 9 φορές και το έχει παραδεχτεί στους συγγενείς του Β, χωρίς εκείνος ποτέ να την έχει πειράξει. Η μόνιμη δικαιολογία της ήταν ότι το έκανε πάνω στα νεύρα της.
Εδώ και 2 χρόνια δεν έχουν σεξουαλική επαφή. Από όσο ξέρω κανείς απο τους δύο δεν έχει άλλο σύντροφο, 

Επίσης, ο Β όπου και να πήγαινε σε κοινωνικές υποχρεώσεις ή ψυχαγωγία, καφέ, ποτό, φαγητό πάντα της έλεγε να πάει μαζί του. Πάντα προσπαθούσε να υπάρχει ένα καλό κλίμα για το παιδί και να μην τσακώνονται μπροστά του. Πότέ δεν στέρησε τίποτα και απο τους 2, παρόλο που εκείνος μόνο δουλεύει τόσα χρόνια. Ακόμα και ακριβά καλλυντικά που ήθελε η Κ ο Β της τα παρείχε ακόμα και πολύ πρόσφατα χωρίς αντίρρηση και πήγαινε ο ίδιος και της τα αγόραζε. Και ρούχα και παπούτσια και για τους 2 όποτε χρειαζόταν και άπειρα δώρα από τους συγγενείς του Β για το παιδί που το λατρεύουν και το δείχνουν παντοιοτρόπως. 

Πάντα την πήγαινε διακοπές, ασχετα με τις μεταξύ τους σχέσεις.  Μέχρι και πέρσι που ο ίδιος δεν πήγε πουθενά παρόλο που αυτός έπρεπε να ξεκουραστεί, της έδωσε χρήματα και πήγε στο εξοχικό της με τον αδελφό της τον Α.  Φέτος πήγανε όλοι μαζί διακοπές στην Άνδρο. 

Ο Β. ήταν πάντα τύπος και υπογραμμός και πάντα κύριος στις πληρωμές του. Δεν χρωστάει πουθενά. Πάντα να αγοράσει ότι χρειάζεται το σπίτι, Έδινε εντολές η Κ και εκτελούσε ο Β πχ κάθε Σάββατο πηγαίνει ο Β λαική και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, στον ψαρά, σούπερ μάρκετ και ότι χρειαστεί. Όταν η Κ. του ζήταγε λεφτά πάντα της άφηνε. 

Γενικά το ζευγάρι είχε αποξενωθεί, κοινό τους σημειο μόνο ο Μ. 

Είχαν συζητήσει πολλές φορές τους τελευταίους μήνες να χωρίσουν και είχαν καταλήξει  στο συναινετικό. Ξαφνικά όμως και ενώ στις 9/9 ο Β τους πήγε όλους σινεμά για μια παιδική ταινία που είχε και το παιδί γιορτή, η Κατερίνα άλλαξε 180 μοίρες.
Την επομένη ημέρα Τρίτη πήρε τον Β. τηλέφωνο στη δουλεία του η δικηγόρος της Κ. και θεία της απο το Βόλο, εριστικότατη και άρχισε να τον απειλεί ότι θα του κάνει ασφαλιστικά μέτρα για να φύγει απο το σπίτι και ότι δεν έχει δωμάτιο δικό του ο μικρός (πράγμα που είναι ψέμα υπάρχουν και φωτογραφίες ) και για αυτό κοιμάται ανάμεσα στο ζευγάρι και άλλες απειλές ότι θα πρέπει να τελειώνει το πράγμα. 

Ο Β. φυσικά ταράχθηκε διότι η Κ μέχρι πρότεινος του έλεγε ότι δεν είχε δικηγόρο και διάφορα άλλα ψέματα. Και αυτό είχε επίπτωση και στη δουλειά του, το μόνο και κύριο βιοποριστικό τους πόρο. 

Αμέσως ο Β. επικοινώνησε με την Κ η οποία το μονο που έλεγε ήταν ότι με πιέζεις και σταμάταγε εκεί η συζήτηση.
Η Κ δεν του μιλάει καθόλου και δεν τον αφήνει και να μιλήσει.  Το τελευταίο διάστημα  είναι πολύ ειρωνική  και δεν βοηθά καθόλου στο διάλογο. Επίσης, συνέχεια το τελευταίο διάστημα σε κάθε καβγά,   τον απειλούσε και του έλεγε να φύγει απο το σπίτι και ότι θα του πετάξει τα ρούχα του έξω και διάφορα άλλα. Φυσικά απο ένα σημειο και μετά και ο Β άρχισε να τη βρίζει όπως έκανε και αυτή. 

Ο Β. είναι αυτός που έχει φίλους και συγγενείς με τους οποίους εβγαινε το ζευγάρι, απο την πλευρά της κατερινας εκτός απο τον αδελφό της τον Α κανείς άλλος. 

Ο Β. το μόνο που θέλει είναι να βλέπει το παιδί του κάθε μέρα και να έχει λόγο σε οτιδήποτε τον αφορά, εκπαιδευτικό, ψυχαγωγικό ότι χρειάζεται για τη σωστή  ανατροφή του. 

Σας στέλνω το τηλέφωνο του Β που είναι σε απελπιστική κατάσταση διότι χάνει το παιδί του, χωρίς λόγο. 

6...... Β. 

Επίσης θα ήθελα να σας παρακαλέσω αν υπάρχει κάποιος εξειδικευμένος δικηγόρος εδώ στην αθήνα να μας πείτε να πάει να τον συναντήσει. 

Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά καταλαβαίνεται ότι τώρα για μας η κατάσταση είναι δεινή και μας φαίνεται βουνό
ευελπιστώντας σε μια άμεση απάντησή σας
σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Α.